Dag 4, of welke films u beter mijdt.
 |
| The November Man |
'The November Man' is een zwakke James Bond-kloon spionagethriller met Pierce Brosnan, 'Redirected' poogt het universum van schrijver Irvine Welsch op te wekken maar komt niet verder dan vooral véél vuilbekkerij en 'The Trip to Italy' is het resultaat als je 2 zelfingenomen comedians zonder script op een reisje stuurt naar Italië.
The November Man
Regie: Roger Donaldson
Met: Pierce Brosnan, Olga Kurylenko
Pierce Brosnan (ex James Bond) werkt deze keer niet voor 'Her Majesty's Secret Service' maar wel voor de CIA. Op rust wordt hij teruggeroepen om een getuige te beschermen (Olga Kurylenko, ex James Bond girl).
Of hoe probeer je de kassa te laten rinkelen door een zwakke spionagethriller te maken met een oeverloos complex en warrig scenario zonder vervolgd te worden door de producers van de originele James Bond films.
Beoordeling: 2/5
Redirected
Regie: Emilis Velyvis
Met: Vinnie Jones, Oliver Jackson
De regisseur is duidelijk fan van zwarte platte humor en het taalgebruik in actiefilms à la 'Lock & Stock & Two Smoking Barrels', 'Sexy Beast' en 'Trainspotting'. Maar wanneer je zulke illustere en geslaagde voorbeelden kiest is het makkelijk om enkel de 'fucks', 'shits' en 'motherfuckers' te imiteren.
Vier criminele would-be's belanden na een mislukte casino-overval in het Oostblok. Dat geeft aanleiding tot een paar geslaagde grappen maar vooral véél geraas en getier in een hoofdpijnmontage.
Ultra schreeuwerig tot het vervelende toe en vooral een voorbeeld hoe het niet moet als je persé een Irvine Welsch universum wilt neerzetten.
Beoordeling: 1/5
The Trip to Italy
Regie: Michael Winterbottom
Met: Steve Coogan, Rob Brydon
Wie deel 1 'The Trip' zag was al gewaarschuwd. Ondanks dat dit vehikel geregisseerd is door Michael Winterbottom staat u in deel 2 nog meer geïmproviseerd irritant gelul te wachten van Coogan en Brydon die persé grappig moeten wezen. Af en toe komen er gerechten op tafel zonder veel toelichting en vista's van Italië moeten het geheel verteerbaar maken.
Je kan je niet van de indruk ontdoen dat zowel Winterbottom, Coogan en Brydon vooral de kijker in de zak zetten: er is géén script die naam waardig, de grappen zijn voorspelbaar (we zijn in Italië laat ons dus The Godfather, Marlon Brando en Al Pacino imiteren) en er een paar mooie panoramische beelden in monteren. Et voilà: je hebt een betaalde vakantie voor de crew, betaald door de bioscoopbezoeker.
In de categorie absoluut te mijden. Wie méér wil weten over Italië of de fantastisch cuisine kiest beter voor een docu van Discovery of National Geographic; u zal alvast minder geërgerd worden.
Beoordeling: 0/5
