zondag, september 13, 2015

FFO 2015 - Filmfestival Oostende - The Treasure - The Intern - Me and Earl and the Dying Girl

Dag 2 van het FFO 2015 (Film Festival Oostende) met maar liefst 4 films voor de boeg.

Hieronder vindt u de recensies over de half-geslaagde Roemeense tragikomedie 'The Treasure (Comoara)', het Hollywood vehikel 'The Intern' (Met Robert De Niro en Anne Hathaway) en wat mij betreft DE revelatie van het FFO 'Me and Earl and the Dying Girl'.

Als u maar één film kan bezoeken op dit festival, niet twijfelen:
'Me and Earl and the Dying Girl' is tot nu toe DE sterkste film van het festival.


THE INTERN
Regie: 
Cast:  

Recensie The Intern:


De avant-première voorstelling van The Intern ging gepaard met nogal wat gemor: in de grote zaal 7 van Kinepolis waren 3 volledige rijen 'reserved for VIP' , waardoor sommige 'gewone' betalende bezoekers gedwongen waren op de 1ste rijen plaats te nemen. Vijf minuten voor de voorstelling bleek dat de reservaties een vergissing waren, waardoor er ijverig terug plaatsen werden gewisseld. Achteraan werden dan weer enkele bezoekers gevraagd om plaatsen te wisselen omdat security tijdens de voorstelling de zaal wou overschouwen op de aanwezigheid van stoute 'piraten' die wel eens deze avant-premiere konden misbruiken om meteen de hele film op het internet te gooien. (u bent gewaarschuwd).

Als je Robert De Niro, Anne Hathaway en het onderwerp ' fashion e-business' in één lijn leest in de perstekst, verwacht je je aan een draak van een film. De Niro is ondertussen al meer dan een decennia  verwijderd van zijn memorabele performances in oa 'Heat', 'The Godfather' en 'Goodfellas'. Tegenwoordig draaft De Niro op in brave 'feel good' movies zoals 'The Intern'.

Hathaway is hoofd van een succesvol kledij e-commerce-bedrijf. Haar man is gereduceerd tot huisvader voor hun kind en ziet zijn vermoeide vrouw enkel nog 's avonds nét voor het slapengaan. Je voelt de relatieproblemen aankomen en de man van Hathaway gaat dan ook zijn behoeften 'op een ander' bevredigen. De Niro wordt ondertussen aangeworven in het bedrijf van Hathaway als 70-jarige senior-stagiair, waar hij Hathaway van morele zuurstof voorziet tijdens haar drukke werkdagen.

The Intern is, het moet gezegd, véél minder slecht en klef dan ik had verwacht. Het is een zgn 'commerciële' en niet 'cinefiele' film (wat ook maar een kunstmatig én elitair onderscheid is) en het kan rekenen op een De Niro in goede vorm in de rol van warme grootvader-figuur die Hathaway troost biedt. Ook Hathaway speelt een glansrol als de gedreven businessvrouw die meer verstand heeft van zaken dan van relaties.

Waar The Intern de bal misslaat en resoluut de Hollywood-kaart kiest is de moraliserende (en naïeve) ondertoon. Hathaway is voortdurend met haar bedrijf bezig waardoor haar echtgenoot niet meer aan zijn trekken komt. In plaats van dit uitgangspunt te gebruiken om de thematiek én het probleem van de combinatie gezin-werk te onderzoeken, trekt The Intern resoluut partij voor de figuur van Hathaway met een feministisch ondertoontje, waardoor de mannelijke echtgenoot de 'slechterik' wordt. The Intern had natuurlijk ook de aard van competitieve business modellen kunnen onderzoeken die néfast zijn voor het gezinsleven (zowel voor man als vrouw), maar dat zou uiteraard voor een vehikel uit de Hollywood 'corporate'-fabriek een brug te ver zijn. En dat beste lezers is het onderscheid tussen een 'commerciële' en 'cinefiele artistieke' film.

Bij vlagen leuk en makkelijk toegankelijk entertainment én aan de 'effort' van Hathaway en De Niro zal het zeker niet liggen maar finaal op een nogal naiëve, simplistische typisch Hollywood-stijl moraliserend. Ik kan nu al voorspellen dat The Intern een groot commercieel succes wordt. Succesvolle vrouwen zullen in de toekomst verwijzen naar films als 'The Intern' om hun mannen de les te leren wanneer manlief klaagt over te weinig aandacht.


Waardering The Intern: 7,5 /10


ME, EARL AND THE DYING GIRL
Regie:  
Cast:  
  
 Recensie Me and Earl and the Dying Girl:

Een film over het tienerleven op de hogere middelbare school en een meisje met kanker?

Ik kan meteen kort zijn: deze film is de revelatie van het Filmfestival Oostende 2015. In de categorie absoluut niet te missen.

'Me and Earl and the Dying Girl' is gevat, grappig, ontroerend, gedurfd en het onderzoekt het thema van een tiener met kanker en de impact ervan op de klasgenoten op een geheel originele manier. Niet klef, niet sentimenteel, maar spitant met een grote dosis cynische en hitzwarte humor.

Ik zag zelfs serieuze persjongens schaterlachen, dan weer heimelijk snotteren en hoorde papieren zakdoekjes kraken.


Me and Earl and the Dying Girl is de reden waarom ik naar deze festivals kom en mijzelf verplicht om door de bagger te waden op zoek naar parels.


'Me and Earl and the Dying Girl' is zo'n kleine parel.

Waardering 'Me and Earl and the Dying Girl': 8,5 / 10

THE TREASURE (COMOARA)

Regie: 
Cast:  

Recensie The Treasure (Comoara):


Een Roemeense tragi-komedie waarin 2 vrienden op zoek gaan naar een vermeende schat in de tuin.

Nét zoals de meeste films uit het voormalig Oostblok is The Treasure gevat in grauwheid en tristesse. Wat overblijft van de arbeidersklasse na de val van het communisme, zoekt noodgedwongen naar alternatieve manieren om hun gezin te onderhouden. Enkele geslaagde (maar uitgemolken) gags met een metaaldetector kunnen niet verhullen dat The Treasure teveel teert op één gegeven nl de kinderlijke fantasie om een begraven schat te vinden.

Je kijkt ernaar, je zag het, misschien herinner je in het beste geval enkele geslaagde scènes met de metaaldetectorman... en finaal vergeet je het.
Te vlak om een blijvende impact te maken.

Waardering The Treasure (Comoara): 7 / 10