FFO 2015 - Filmfestival Oostende - Under Electric Clouds - Alléluia - Un Début Prometteur - Marguerite

Op dag 4 van het FFO waren er zowel kleine filmparels als zwijnen.

Ik heb de indruk dat de programmatoren zo om avant-premières verlegen zitten én zo uitdrukkelijk al wat maar enigszins Vlaams is willen promoten, dat zelfs een niemendalletje als 'Un Début Prometteur' (met Veerle Baetens) -tevens de zwakste film van het festival- toch de selectie haalt.

'Marguerite' tip ik al  kanshebber voor de Look-competitie. Wie zijn psychologische horror graag gruwelijk wilt, kan niet missen met 'Alléluia', de beste verrassing uit Wallonië.

Hieronder vind je filmrecensies van Marguerite, Under Electric Clouds, Alléluia en Un Début Prometteur. Alle recensies geschreven door John Solitude, onafhankelijk filmcriticus, niet commercieel verbonden met de filmindustrie of het filmfestival Oostende.

MARGUERITE
Regie:  Xavier Giannoli
Cast: Catherine Frot, André Marcon, Denis Mpunga 


Recensie Marguerite

Marguerite behoort tot de aristocratische klasse in Frankrijk. Haar leven vult ze met pompeuze society feestjes én vooral met klassieke muziek. Ze waant zichzelf een grote operazangeres maar niemand durft haar te vertellen dat ze zo vals zingt als een kat. Daarvoor zijn haar sociale kringen ofwel te financieel afhankelijk van haar of men vindt het te gênant om aan te kaarten.

Deze tragi-komische analyse over roem en succes is een schot in de roos voor de Franse regisseur Xavier Giannoli. Marguerite grossiert in plaatsvervangende schaamte, startend als een komedie waarin het publiek méélacht met de verwaande pogingen van Marguerite maar langzaam schuilt de film op richting tragedie. De kunst van het script en de regie zit hem erin dat de evolutie van het verhaal voortdurend geloofwaardig blijft; de intriges worden langzaam opgebouwd en je voelt als kijker hoe Marguerite gedoemd is tot een tragisch noodlot.

Sterke cinematografie en acteerprestaties gehuld in somptueuze decors en kostumage, Marguerite tip ik nu al als winnaar van de Look-competitie.

Waardering Marguerite: 8,5 / 10

ALLELUIA
Regie: Fabrice Du Welz
Cast: Lola Dueñas, Laurent Lucas, Héléna Noguerra


Recensie Alléluia

Geïnspireerd op The Lonely Hearts Killers, een Amerikaans koppel die minstens twintig vrouwen op een brutale manier om het leven brachten.

Regisseur Fabrice Du Welz (bekend van Calvaire) transporteert het verhaal richting Ardennen. Laurant Lucas is de gigolo van oudere alleenstaande vrouwen om hun geld af te troggelen. Wanneer één van zijn doelwitten passioneel verliefd op hem wordt en zijn beweegredenen inziet worden ze samen een moorddadig koppel.

Door het claustrofobische camerawerk met ultra-close ups, de bloederige moordscènes en de gedreven acteerprestaties van Lucas en Duenas is dit een ongemakkelijke en bij vlagen angstaanjagende thriller geworden. Een zeer sterke inzending van onze Waalse buren en het moet gezegd tot nu toe de beste Belgische film van dit festival.

Waardering Alléluia: 8 / 10


UNDER ELECTRIC CLOUDS
Regie:  Aleksey German
Cast:  Louis Franck, Merab Ninidze, Viktoria Korotkova


Recensie Under Electric Clouds
Personages dwalen rond in nevelige post-apocalyptische decors bij valavond. Wat ze doen en waar ze naar toe op weg zijn wordt niet verklaard. De film lijkt een aaneenschakeling van momentopnames en indrukken. De sterke cinematografie kan niet verhullen dat het ontbreekt aan een coherent verhaal én opbouw om de kijker mee te voeren.

Wat overblijft is een loodzware kijkervaring, een beproeving om het uit te zitten. Geslaagd als stijloefening maar te veel een film door intellectuelen voor intellectuelen en zelfs die laatsten verlieten verveeld in bosjes de zaal.

Waardering Under Electric Clouds: 4 /10


UN DEBUT PROMETTEUR
Regie:  Emma Luchini
Cast: Veerle Baetens, Zacharie Chasseriaud, Fabrice Luchini


Recensie Un Début Prometteur

Dit Franse niemendalletje is zo licht én slaapverwekkend dat ik véél moeite had om niet op te stijgen richting dromenland. Uw recensent bleef niettemin plichtmatig (en tot grote verveling toe) bij de les om een plot te zien wat zo onuitgewerkt en absurd ridicuul is qua opbouw en geloofwaardigheid, dat ik plaatsvervangende schaamte voelde bij de ergerlijke 'happy' promotalk na de vertoning.

Martin (gespeeld door Fabrice Luchine) is full-time cynicus, dronkaard en pillenslikker, zijn jonger broertje van 16 wordt om de haverklap verliefd én deze keer op Veerle Baetens; een vrouw van in de 30. Baetens zelf is de would-be vamp met gokschulden die uit de financiële nood wordt geholpen door jonger (en ouder) broertje. De rest kan je zowat al raden.

Ik moet mijzelf forceren om er iets positief over te schrijven en dat is dat vooral Veerle Baetens grote moeite doet om dit onding nog enig leven in te blazen. Daartegenover speelt Fabrice Lucine de dronkaard als een houten indiaan; quasi emotieloos en op enige verklaring of voorgeschiedenis voor zijn drinkgedrag hoef je ook niet te rekenen in het script.

Wat rest is een flutverhaaltje over mensen die voldoende geld hebben of om te zuipen, of om te gokken en zich voor de rest vooral te vervelen nét als de kijker.

Waardering Un Début Prometteur: 2 / 10